11/04/2012

Bardzo długo nic nie pisałem na blogu; jakoś tak wyszło, brak czasu, zabieganie za innymi sprawami, albo… spanie. No a przecież troszkę się podziało od ostatniego wpisu.

Za nami Wielkanoc. Tradycyjnie miałem w domu zjazd rodzinny (zawsze się do mnie zjeżdżają na każde święta), mama jak zwykle popisała się swoimi genialnymi potrawami i wypiekami. Starałem się jak co roku przeżyć te święta także od tej duchowej strony - o czym wiele osób w ogóle niestety zapomina; w trakcie całego Triduum starałem się jakoś analizować każdy z Wielkich Dni, pomyśleć co wypada zmienić w sobie i zastanowić się nad tym, czy jestem choć troszkę lepszym typem w stosunku do ubiegłego roku. To była też pierwsza Wielkanoc, kiedy Pula zaszczyciła nas swą obecnością - bardzo się cieszę z tego faktu! W ogóle to w tej przewie świątecznej masę czasu spędziliśmy razem - oby jak najczęściej tak się działo!!

Wczoraj mieliśmy drugą rocznicę katastrofy rządowego TU-154 pod Smoleńskiem. Byłem w zasadzie pozytywnie zaskoczony jej obchodami, gdyż nie było w mediach żadnych informacji o jakichś poważniejszych manifestacjach, awanturach i nawet zamieszkach (czego się spodziewałem). Wiadomo, Kaczyński musiał wskazać tych “złych i odpowiedzialnych”, ale to już norma nikogo nie dziwiąca.

Licencjat dalej jakoś się piszę; w zasadzie nawet dobry progres jest widoczny, jestem z siebie zadowolony.

Wszędzie robi się ciepło, przyjemnie, wiosna idzie pełną parą! Oby w każdym z nas robiło się równie wiosennie i słonecznie!