29/04/2011

Na to czekałem ! Z dzisiejszym dniem rozpoczął się długo wyczekiwany weekend majowy! Pogoda dopisuje, wszyscy wokoło w dobrych humorach, więc śmiało można organizować jakieś majówki, grille, ogniska, albo zwykłe, proste spotkania przy piwie z kumplami

Tak, to ten miły czas, kiedy dużo młodych ludzi (w tym także mój brat) trapionych jest przez problem zwany maturą. A co! Niech się uczą, a my - studenci - cieszmy się w pełni pięknym majem i świętujmy jak tylko możemy!!!

Hmmmm….. a od 17 maja zaczynamy w Krakowie JUWENALIA !!!!

25/04/2011

Święta, święta i po świętach. Długo na nie czekaliśmy, ale jak to zawsze bywa - szybko zleciały. Rodzina się zjechała, zjedli wszystko co było na stole, wypili troszkę, no i pojechali. A od jutra znowu wszyscy wrócą do bieżącego życia, do pracy, studenci będą powoli wracać do miast, w których się uczą, a dziewczyny będą narzekać ile to zjadły przez Święta i jak to teraz spalić.

Większość z nas zapomina niestety jednak również o tej drugiej - duchowej - stronie Wielkanocy. Święta kojarzą się nam głównie z przyjazdem rodziny, z ciastem, z imprezą w miłym, obszernym gronie. Polacy uważają się za katolików; osobiście dochodzę do wniosku, że większość moich rodaków powinna nazywać siebie ‘wierzącymi - niepraktykującymi’. O ile idziemy do Kościoła w Wielką Niedzielę, to zupełnie zapominamy, że równie istotne są: Wielki Czwartek, Piątek, Sobota czy Poniedziałek Wielkanocny. Oczywiście zdaję sobie sprawę, że w Wlk. Czwartek, Piątek i Sobotę ludzie pracują i broń Boże nie jestem zdania, że jeśli ktoś pracuje w te dni, to musi zaraz rzucać robotę i pędzić na złamanie karku do Kościoła - nie! Chodzi mi tu głównie o sytuacje, w których człowiek mówiący o sobie ‘wierzący’, ogranicza swoje świętowanie tylko do Wlk. Niedzieli i Poniedziałku Wielkanocnego (o ile - w tym drugim przypadku - nie ma kaca po niedzielnym zjeździe rodzinnym:D), a pozostałe dni Świąt Wielkanocnych ‘odpuszcza’, często z lenistwa lub z innego błahego powodu. No ale cóż, każdy sam decyduje co robi.

To taka moja mała refleksja, która narzuciła mi się w trakcie kończących się właśnie Świąt Wielkanocnych. Pisząc tych kilka zdań, nie miałem zamiaru urazić kogokolwiek; to jak każdy z nas spędza Święta to tylko i wyłącznie jego sprawa i nie mamy prawa tego krytykować - możemy jedynie mieć swoje ciche zdanie na ten temat. A ja, jak to ja - obserwuję, myślę, uśmiecham się i wyciągam swoje wnioski; a co!

15/04/2011

Zaniedbuje bloga; no fakt, ale ostatnio sporo spraw na głowie i nie ma czasu nawet na normalny, studencki sen, a co dopiero na blog.

Dzieje się ostatnio wszędzie, czy to na uczelni, czy prywatnie. Z przykrością muszę stwierdzić, że pędzę w tym moim zakręconym życiu jeszcze szybciej niż normalnie. Piekielnie szybko mija mi każdy dzień, tempo działań także ani myśli zwalniać; w zasadzie zauważam ostatnio, że moje ‘egzystowanie’ ogranicza się do prostego schematu: pobudka-uczelnia-powrót do mieszkania-książki-sen. Wiadomo oczywiście, że na uczelni zawsze coś się dzieje, bo co jak co, ale mój codzienny pobyt na UP nie ogranicza się tylko do zajęć:) Jednak stwierdzam z całą pewnością, iż muszę troszeczkę zwolnic i zastanowić się nad kilkoma kwestiami. Tak więc w najbliższych dniach postaram się zastosowac do trafnej sentencji, na którą gdzieś ostatnio trafiłem:

“Tak więc gdy inni nieszczęśnicy oddają się nienasyconej pogoni za ambicjami i krótką chwilą władzy, ja wyciągam się w cieniu i śpiewam.”

Fray Luis de León

*****

W środę, 13 kwietnia, gościliśmy na UP, pana Rafała Ziemkiewicza. Spotkanie z nim zostało zorganizowane w ramach cyklicznych “Spotkań z polityką” przez nasze Koło Politologów. Nieskromnie przyznam się, że troszkę zaangażowałem się w zaproszenie naszego gościa;) Spotkanie przebiegło na prawdę w dobrej atmosferze, zdecydowanie udało się! Studenci zadawali masę błyskotliwych pytań a i sam redaktor Ziemkiewicz trafił swoimi wypowiedziami w gusta wielu obecnych.

Zaproszenie R. Ziemkiewicza było moim debiutem jeżeli chodzi o moją działalność przy Kole Politologów; mam nadzieję że będę udzielał się jeszcze aktywniej, a i przy okazji pozwoli mi to na poszerzenie swoich zainteresowań !

04/04/2011

Bardzo wkurzyły mnie fotki, jakie dzisiaj zobaczyłem na facebooku pewnego jegomościa z mojej uczelni. Otóż ten szlachetny człowiek na jakiejś tam imprezie zapragnął być fajny i przeeezajebistyy i paradował w niemieckim mundurze i w dodatku jeszcze ze swastyką na ramieniu!!

Niektórzy zapomnieli chyba, że są Polakami, w jakim kraju żyją i nie pamiętają co takie symbole jak wspomniana wyżej swastyka czy sierp z młotem robiły w przeszłości. Tym bardziej śmieszy mnie fakt, że zachował się tak człowiek, który zdał maturę - egzamin DOJRZAŁOŚCI, a ową dojrzałością kompletnie się nie popisał..